Od początku...

bo tak chyba najrozsądniej, najlepiej i w ogóle...

Jakiś czas temu, o czym nie omieszkałam nie wspomnieć, byłam na spotkaniu u Beaty Jarmołowskiej, poświęconym tkaniu. Zapał twórczy mnie nie opuszczał, chęci do zgłębiania tajników były i już prawie stałam się szczęśliwą posiadaczką Harfy - muszę tylko zrobić kumulację środków finansowych ;-)

I tak zastanawiając się, jak to będzie cudnie i w ogóle, wpadłam na pomysł i przypomniałam sobie, że przecież od jakiegoś czasu leży u mnie bardko. 

Przemyślałam sprawę i stwierdziłąm, że nie zaszkodzi zacząć od początku (lub prawie od początku) i poznać tajniki tkania na bardku, potem na tabliczkach i dopiero w dalszej kolejności z pomocą warsztatu.

Pierwsze próby poczynione - efekt poniżej.

 

Jedną zakładkę (tą z jaśniejszym, beżowym odcinkiem) zrobiłam z z wełen o podobnej grubości (i wątek i osnowa). W drugiej wątek dużo cieńszy od osnowy. Paski skręcają się trochę, ale to chyba wina parzystej liczby nitek osnowy. No i lewy brzeg lekko się faluje - nitka chyba zbyt luźna.
No cóż - pierwsze koty za płoty, będą kolejne próby, pewnie w czasie około wielkanocnym poczynione :-)
Muszę jeszcze poczytać trochę blogi bardziej wprawnych tkaczek i poszukać, jakie możliwości stwarza bardko - wiem, że można stosować różne kolory nici osnowy i niezbyt mocno dobijać wątek, wtedy nici osnowy są głównym elementem zdobniczym. Jeśli chodzi o wzory, to tabliczki dają więcej możliwości, ale dopóki nie okiełznam bardka, to nawet nie chwytam za tekturkę i nożyczki ;-)