dlatego jeż doczekał koleżanek Sówek do kompletu.
Mają płaską formę, więc zrobiłam je beż użycia kulki z folii aluminiowej. Oczy dorobiłam z ziarenek kawy, a pióra, podobnie, jak kolce jeża, cięte nożyczkami do paznokci - zróżnicowałam tylko głębokość nacięcia.
Dziękuję za komentarze pod jeżykiem - dajcie znać, jak Wam się podobają sowy ?
cudne :) trwam w zamyśleniu jak to się robi?
OdpowiedzUsuńTrzy łyżki mąki, trzy łyżki soli, odrobina wody, rączki chętne to pracy, nożyczki do paznokci i uś. Ewewntualnie zawsze możesz mnie odwiedzić, jak już ochłoniesz po wyjazdach ;-)
UsuńSowy bomba!!!! :-))) Magda z Mamą
OdpowiedzUsuńBałam się, że nie wyjdą, ale jakoś się udało, choć było trudniej niż z jeżem :-)
OdpowiedzUsuńSuper stadko Ci wyszło! Podziwiam tym bardziej, że do takich plastycznych prac kompletnie brak mi zdolności :).
OdpowiedzUsuńE tam - zdolności brak. Trzeba usiąść i spróbować. Ja też myślałam, że to nie na moje ręce i bardzo porszę :-)
UsuńSowy są piękne.
OdpowiedzUsuńDziękuję Kasiu :-)
UsuńDaję znać, że podobają mi się i to nawet bardzo:)))
OdpowiedzUsuńMiło mi :-)
Usuńsowy są zarąbiste!!! uwielbiam lepić z masy solnej i kto wie czy przed świętami czegoś nie ulepie z moją latoroślą.
OdpowiedzUsuńtak czytam i czytam jak Ty to tymi nożyczkami do paznokci powycinałaś? to znaczy wycinałaś czy tak tylko uformowałaś, znaczy sie brałaś kawał ciasta i kształtowałaś nożyczkami te pióra? bo chyba nie wycinałaś każdego z osobna? hm...
Renulku - uformowałam kształt tułowia, wywinęłam górną część do środka, tworząc w ten sposób takie lekko odstające uszo-czółki. Potem ukształtowałam skrzydło, posmarowałam od spodu wodą i dolepiłam do ukształtowanego korpusu. Następnie wzięłam nożyczki wywinięciem do góry i nacinałam ciasto - płyciej, mniejsze ciachnięcia na tułowiu, głębsze na skrzydłach. Każde piórko powstało z osobnego nacięcia. Pod oczy nakleiłam kółeczka z ciasta. Zrobiłam żłobienia wokół oczu i do piekarnika :-) Może w weekend uda mi się jakiś poglądowy minikursik przygotować.
Usuńdzięki Sylwka, z resztą to dam sobie rade tylko mnie to upierzenie nie dawało spokoju, ale spoko:) dla chcącego nic trudnego.
Usuńprzy okazji dzięki za skład masy solnej podany we wcześniejszym komentarzu :))) pamięć ludzka jest bardzo ulotna :)
No pewnie, że dasz radę - czekam z niecierpliwością na efekty :-)
UsuńAle świetne sowy! Bardzo mi się podobają. Jeż z poprzedniego posta jest fantastyczny:)
OdpowiedzUsuńTak sobie myślę, że może Szymek przekona się do przedszkola, może tylko potrzebuje więcej czasu na oswojenie się z nową sytuacją.
Przepraszam za hurtowy komentarz, ale komputer na którym działam porusza się wolniej niż najwolniejsza rzecz na świecie i brakuje mi już do niego cierpliwości:(
Dzięki Fouzune. Szymi pewnie w końcu zaakceptuje przedszkole, tylko trochę to potrwa, szczególnie w przypadku przerw spowodowanych chorobą.
UsuńAle bomba! Cudownie upierzyłaś te sówki - nie mogę sobie nawet wyobrazić jak tymi nożyczkami nadawałaś formę.
OdpowiedzUsuńJa kompletnie nie mam zdolności plastycznych :(
To jest bardzo prosta czynność i myślę, że koncertowo byś sobie z nią poradziła :-)
Usuń