Tłumaczę się...

bo dawno mnie tu nie było. Podglądam i czytuję Wasze blogi w chwilach (coś mi się nawet udaje skomentować jedną, wolną ręką), gdy Młody wisi u cyca, a wisi stale i metodycznie od rana do wieczora i w nocy też (Wy też tak miałyście ?)
Dla mnie to nowum, bo starsze dzieci szybko stały się butelkowe i było im zupełnie obojętne kto je karmi, aby były syte, no i noce przesypiały ładnie. A Szymcio uwielbia cyca, a mama ambitnie obiecała sobie i jemu, że go piersią wykarmi, więc tak sobie siedzimy i sobie cycamy.

Od paru dni z pomocą przychodzi mi i uwalnia ręce chusta - zdecydowanie polecam. Ten stary wymysł afrykańskich kobiet, a może chłopek pańszczyźnianych, ratuje mi życie - trochę się wahałam, czy to dobry pomysł, ale po tygodniu stosowania stwierdzam, że jest genialny. Szymon czuje się w nim bezpiecznie, ma cieplutko (a straszny z niego zmarźlak i ciągle ma zimne ręce) no i ta odległość od "baru mlecznego" - no bajka po prostu. Nawet raz udało mi się ubrać męża w ten wynalazek i młody udawał, że nie widzi różnicy, a ja miałam choć chwilkę na odpoczynek. Dlatego wszystkie młode (lub młode inaczej, tak jak ja) Mamy namawiam do stosowania chust - jeśli oczywiście nie ma przeciwwskazań zdrowotnych. Dodatkowym ogromnym plusem chusty jest jeszcze to, że z nieznanych mi przyczyn (ciepło, rozluźniene ?) młody pięknie się w tej chuście odgazowuje, stąd wieczorne przypadłości brzuszkowe jakby mniejsze.

W związku z nowymi obowiązkami moja działalność rękodzielnicza mocno cierpi, ale cóż, trzeba przeczekać te trudne początki, aż miną kolki, ustalą się pory karmienia i inne takie - może wtedy Szymcio pozwoli mamie co nieco podziałać.
Ostatnio udało mi się tylko co nieco ufilcować - zima w pełni, śnieg po pas, więc "cieplutkie" korale jak najbardziej na miejscu :-), no i jeszcze parę drewienek obszydełkowałam.

A dziś, gdy spojrzałam za okno i  zerknęłam na termometr, doszłam do wniosku, że najwyższa pora zadbać o naszych braci mniejszych i takie oto menu zawisło to tu to tam w ogrodzie.