Obiecałam ...

pewnej Ani, że pokażę, jak zrobiłam Perpetuę. 

Wzór wyszukany w necie, wypróbowany, choć wciąż niedoskonały. Muszę jeszcze popracować nad szczegółami wykończenia, bo chyba źle osadzam oczy i robię nieco za duże zawinięcie dzioba. Ale myślę, że każdy dopracuje własną idealną sowę. Ogólne kroki postępowania są takie same. 

Korzystam z tego wykroju: 

 I to brzuch, II ciało sowy. Wycinam obie części, prasuję.

Składam obie części prawymi stronami do siebie i zszywam najpierw jeden bok brzucha z tułowiem, następnie przechodzę na drugi brzeg brzucha i też go łączę z tułowiem. W miejscu, w którym kończy się brzuch łączę dwa brzegi tułowia razem, tworząc formę przestrzenną. Perpetuę szyłam całkowicie ręcznie, ściegiem za igłą. Felicyta skorzystała nieco z maszyny.

Po zszyciu tułowia z brzuchem przekręcam całość na prawą stronę.

Ustalam na jakiej wysokości ma powstać zagięcie na twarz i dziób Felicyty i zaznaczam to miejsce szpilką.

Następnie fastrygą, 0,5 cm od dolnego brzegu obrabiam cały dół Felicyty.

Wypycham jej ciało wypełnieniem, tak aby była odpowiednio pękata i kształtna.

Zaciągam fastrygę, zamykając tułów Felicyty...

Kilka razy przeszywam otworek, aby go porządnie zaszyć. 

Wycinam krążek z tekturki o średnicy 2 cm i kółko z tkaniny o średnicy około 3,5 cm.

Fastryguję kółko dookoła...

porządnie zaciągam nitkę i w ten sposób powstaje denko, zakrywające i wykańczające spód sowy.

W dwóch okrążeniach przymocowuję kółko do spodu ciała Felicyty. Pierwsze okrążenie robię bliżej środka, w trakcie drugiego staram się przymocować rant kółka do ciała sowy.

Następnie kilkoma przeszyciami przymocowuję dziób do tułowia.

Naklejam lub przyszywam (jak w przypadku Perpetuy) oczy. Można dokleić lub wyszyć dziób, dołożyć skrzydła, uchwyt brelokowy - tutaj działa inwencja własna i co się komu podoba. Ja wciąż poszukuję...

Obie dziewczyny razem :-)