Sri Lanka - dzień czwarty ...

Kolejny dzień naszego pobytu na Sri Lance zapamiętam długo, gdyż tego dnia mamy okazję zobaczyć i zdobyć Sigirija rock, zwane Lwią Skałą - miejsce piękne, magiczne, z niesamowitą aurą. Jest to miejsce, w którym książe Kasjapa (V w.) oddawał się swoim ulubionym zajęciom, czyli obcowaniu z kobietami - różnych ras i narodowości. Spryciarz, na szczycie góry kazał wybudować dla siebie zespół pałacowo-basenowy, z którego podglądał przedstawicielki płci pięknej, znajdujące się w kompleksie łazienek, basenów i fontann, który mieścił się u podnóża góry.

Miejsce wygląda bajecznie - dookoła zielono, energetycznie, a pośrodku tego buszu wyrasta góra z płaskowyżem na szczycie. Kolor góry - ceglasty, stąd odcina się ona od zieleni roślinności.

My mamy niebywałą przyjemność zwiedzać Sigirija rock ze świetnym przewodnikiem, który ciekawie opowiada o tym miejscu, mówi zrozumiałą angielszczyzną, jest przemiły i robi świetne zdjęcia. Uprzedza nas na samym początku zwiedzania, że po drodze napotkamy wielu tubylców, zajmujących się "zawodowo" i odpłatnie pomocą turystom w wejściu na górę - pomoc ta polega na podtrzymywaniu łokcia, ciągnięciu za ręce pod górę, ewentualnie, przy bardziej opornych jednostkach, na pchaniu za pupę ;-) Tak więc my idziemy dziarskim krokiem, co by nie wyglądało, że takiej pomocy potrzebujemy.

Najpierw spacerujemy wśród ruin basenów i łaźni dolnych z fontannami, ponoć wciąż działającymi w okresie deszczowym. 

Potem kierujemy się w stronę schodów wykutych w skale i dochodzimy do chodników w postaci balkonów, a nimi dostajemy się do, zainstalowanych współcześnie, metalowych klatek ze schodami, po których wchodzi się do niedużych jaskiń - tam można podziwiać malowidła, przedstawiające roznegliżowane przedstawicielki płci pięknej, stworzone za czasów Kasjapa - malowidła wciąż zachwycają żywością barw i kunsztem malarza.

Kolejnymi balkonami dochodzi się do niedużego placyku, z którego wejściem lwa zaczyna się wspinaczkę metalowymi schodami na szczyt góry. 

Stamtąd roztacza się piękny widok, można też popodziwiać perełki myśli architektonicznej - np. tron ze specjalnym systemem klimatyzacyjnym; basen, w którym występowały tancerki.

Na samym szczycie jest jeszcze pozostałość schodków, na które koniecznie trzeba wejść, żeby zdobyć najwyższy szczyt Sigirija rock ;-)  My dodatkowo wykonujemy serię spektakularnych zeskoków, uwiecznionych na zdjęciach przez naszego przewodnika.

Zejście ze skały nie jest jakoś szczególnie uciążliwe, mimo, że na trasie spotykamy coraz więcej ludzi. U stóp lwa poznajemy bardzo miłych mnichów, którzy pozwalają nam się sfotografować. W tłumie turystów można spotkać różne ciekawe osoby. 

Mamy również okazję poobserwować Srilanczyków zajmujących się pracami porządkowymi i renowacyjnymi w rejonie Sigirija rock.

Żal nam rozstawać się z tym miejscem, ale czas gna, a na nas czekają kolejne atrakcje.

Pierwsza to manufaktura wytwarzająca piękne batiki - najpierw oglądamy cały proces twórczy,

a potem dostajemy oczopląsu w sklepie.

Pani przewodnik ubiera Gabrysię w piękne sari i moja Córka zmienia się w hinduską piękność.

Zakupy trwają długo, ale efekt końcowy zadowala obie strony :-)

Nasz przewodnik wiezie nas w dalszą trasę, aż dojeżdżamy do Dambuli. To miasto jest geograficznym środkiem Sri Lanki, jednak rzesze turystów przyciąga Świątynia Rangiri, zwana Złotą Świątynią - wpisana na listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego UNESCO.
Najpierw wprawia nas w zadziwienie zupełnie współczesny budynek - muzeum buddyjskie z wejściem w paszczy smoka, ozdobione szaleńczo kolorowo, a za nim złota, wielka figura Buddy. Jednak tutaj kupujemy tylko bilety, a miejsce docelowe znajduje się wyżej, nad miastem.

To co nas spotyka na górze budzi w nas zgoła odmienne wrażenia - cztery sale świątynne, umieszczone w jaskini mają swój klimat, zmuszają do wyciszenia i skłaniają do zadumy. 

Znajdują się w nich liczne malunki oraz posągi Buddy w różnych pozach. 

W jednej ze świątyń znajduje się również nieduża stupa. 

Spacer na bosaka po chłodnych wnętrzach przynosi ulgę, a miejsce nastraja nostalgicznie. Po tym spacerze jesteśmy wyciszeni, ale wciąż spragnieni nowych doznań i doświadczeń. Ruszamy więc dalej.
Po drodze spotykamy całe rzesze dzieci wracających ze szkoły i mamy okazję zobaczyć jak wyglądają tutaj uczniowie - białe i biało-granatowe stroje, krawaty w różnych kolorach, uzależnione od klasy do której chodzi dany uczeń. Dziewczynki noszą ciężkie białe adidasy na grubych podeszwach, chłopcy ciemne skarpety i ciemne pantofle. 

Nasz kierowca, czując nasze nastroje i chęć zobaczenia czegoś jeszcze, wiezie nas w kolejne miejsce, tak charakterystyczne dla Sri Lanki, tj. plantację ziół i roślin leczniczych, wykorzystywanych w medycynie ajurwedyjskiej. Miejsce pełne zieleni, cudnych roślin, różnorodnych zapachów, smaków i właściwości. 

Chłoniemy wszystko - całą wiedzę tajemną, a na koniec oddajemy się przyjemności masażu, ponoć jedynego tego prawdziwego ajurwedyjskiego, a nie głaskania, jakie proponują inne miejsca ;-) Na koniec odwiedzamy miejscowy sklepik, zostawiając tam niemało lokalnej waluty.

Dzień dobiega końca, a my lądujemy w cudnym hoteliku w Kandy, dawnej stolicy Sri Lanki. Widok z pokoju hotelowego jest piękny - widać jezioro w dole i kolonialną zabudowę - ślady niezbyt odległej czasowo bytności Brytyjczyków na tych terenach. 

Odpoczywamy chwilkę i ruszamy w miasto, aby poczuć z bliska rytm życia dużego miasta, obejrzeć ludzi, sklepy i znajdujące się tam towary. Mamy okazję zrobić zakupy na miejscowym bazarku, takim nie dla turystów, tylko dla tubylców. No i mamy konfrontację cenową pomiędzy towarami dla turystów i dla mieszkańców - hm, nasze wcześniejsze zakupy wydają nam się nieco przereklamowane ;-)